Κανένα πρόβλημα!

Εδώ και λίγες ημέρες παρακολουθώ με έκπληξη την διαμάχη που έχει δημιουργηθεί με θέμα τον συνάδελφο προπονητή Τζώρτζη Δικαιουλάκο και την ταυτόχρονη παρουσία του στην  Εθνική ομάδα και τον Αθηναϊκό.


Η φετινή μου παρουσία στην Α2 μου επιτρέπει να είμαι αντικειμενικός σε ότι πω, αφού από τη μια δεν έχω κάποια σχέση με την Εθνική ομάδα και από την άλλη, για φέτος, δεν έχω άμεσο ενδιαφέρον για το πρωτάθλημα της Α1 γυναικών.
Η θέση μου λοιπόν είναι σαφής και ξεκάθαρη: Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Ο «σωματειακός προπονητής» είναι μια εντελώς διαφορετική ιδιότητα από τον «ομοσπονδιακό προπονητή». Θεωρώ ότι στην Eθνική πρέπει να παίζουν οι καλύτερες παίκτριες. Με το ίδιο σκεπτικό πρέπει να κοουτσάρουν και οι καλύτεροι προπονητές. Ο Τζώρτζης είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους asistant coach στο χώρο και του δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσει τη τύχη του σαν πρώτος. Γιατί δηλαδή θα πρέπει να στερηθεί η Εθνική τις υπηρεσίες του?
Θέλουμε να έχουμε ομοσπονδιακούς παροπλισμένους, που θα κοουτσάρουν 5 παιχνίδια το χρόνο? Θυμάστε στο παρελθόν ότι αυτό το θέμα μας απασχόλησε, βλέποντας ότι κάπου υπήρχε πρόβλημα… Εξαίρεση βέβαια αποτελεί ο Κώστας Μίσσας, ο οποίος απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα που ίσχυε για χρόνια…
Υπάρχει κάτι ακόμα. Ο Δικαιουλάκος εργάζεται full time ή part time στην ομοσπονδία? Αν είναι  part timer, σημαίνει ότι δουλεύει 1-2 μήνες το καλοκαίρι και μετά είναι άνεργος! Ποιος λοιπόν μπορεί να του απαγορέψει να εργαστεί το υπόλοιπο της σαιζόν, όπου αυτός θέλει, για  να ζήσει την οικογένειά του? Ποιος μπορεί να του απαγορέψει να είναι επαγγελματίας?
Το πιο αστείο πράγμα θα ήταν να επικαλεστεί κανείς ηθικό θέμα! Έλεος!!!
Ας προσπαθήσουμε να λύσουμε τα πραγματικά προβλήματα του γυναικείου μπάσκετ και ας αφήσουμε τις επικρίσεις  και τις μικρότητες κατά μέρος. Γιατί δεν αντιδρά κανείς όταν ένας προπονητής μένει απλήρωτος για μήνες? Ρωτάει κανείς πως αυτός θα επιβιώσει?
Για να μην παρεξηγηθώ, σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένους ανθρώπους ή ομάδες. Αναφέρομαι σε ΟΛΟΥΣ όσους σπεύσουν να γκρινιάσουν και να επιτεθούν στο συνάδελφο μου.
Τελειώνοντας θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής αν έβλεπα το  συνδικαλιστικό μου όργανο, τον ΣΕΠΚ να παίρνει θέση ώστε να προστατέψει τον Δικαιουλάκο. Άλλωστε σε τέτοιες περιπτώσεις το χρειαζόμαστε δίπλα μας!

Δεσποτάκης Μάριος
Basketball Coach