Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
25/5/2007
Το παρακάτω άρθρο μου αντικατοπτρίζει όχι μόνο την μπασκετική φιλοσοφία μου, αλλά και τη φιλοσοφία μου στη ζωή γενικότερα. Συχνά ανατρέχω σε αυτό όταν πρέπει να υπενθυμίσω στον ευατό μου και στους γύρω μου οτι το πιο σημαντικό δεν είναι ο προορισμός, αλλά η διάρκεια του ταξιδιού προς αυτόν! Έτσι είσαι καλά με τον εαυτό σου και απολαμβάνεις καθημερινά τη ζωή σου, την οικογένειά σου, το μπάσκετ, κτλ...
Ο άνθρωπος, από τη στιγμή που θα γεννηθεί, δίνει καθημερινά αγώνες, αρχικά για την επιβίωσή του, και στην συνέχεια για την καταξίωση και την αναβάθμισή του. Αγωνιζόμαστε πάντα ώστε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες , τις επιθυμίες και τους στόχους μας...
Μοιραία λοιπόν η "νίκη", με την ευρύτερη έννοιά της, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, αφού καλούμαστε να πετυχαίνουμε άμεσους ή έμμεσους στόχους!
Είναι σαφές ότι ο αθλητισμός είναι μια μικρογραφία της ίδιας της ζωής, ειδικά δε, όταν μιλάμε για ομαδικά αθλήματα. Η "νίκη" και εδώ, είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός παράγοντας. Η μοναδική διαφορά είναι ότι στον δικό μας χώρο έχουμε πιο άμεση επαφή με το αποτέλεσμα λόγω των σκορ, ρεκόρ κτλ.
Είναι σαφές ότι ο αθλητισμός είναι μια μικρογραφία της ίδιας της ζωής, ειδικά δε, όταν μιλάμε για ομαδικά αθλήματα. Η "νίκη" και εδώ, είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός παράγοντας. Η μοναδική διαφορά είναι ότι στον δικό μας χώρο έχουμε πιο άμεση επαφή με το αποτέλεσμα λόγω των σκορ, ρεκόρ κτλ.
Τι ακριβώς όμως είναι η "νίκη" και πότε κανείς έχει νικήσει πραγματικά;
Προσωπικά πιστεύω ότι "νίκη" είναι το μέγεθος της πραγματικής προσπάθειας για την επίτευξη του στόχου, παρά το αποτέλεσμα αυτό καθαυτό! Δηλαδή, σε έναν αγώνα, νίκη είναι να δώσουν όλοι τον καλύτερό τους εαυτό, να έχουν απόλυτη συγκέντρωση, αυτοκυριαρχία και καθαρό μυαλό! Αν συμβαίνουν αυτά, η λέξη "ήττα" χάνει την ουσία της, αφού ο κάθε αθλητής, νιώθει καλά, έχοντας κάνει πραγματικά ότι μπορούσε!
Η αποταύτιση από το αποτέλεσμα είναι η "συνταγή". Πρέπει να πάψουμε να κοιτάμε το τελικό σκορ και να συγκεντρωνόμαστε στο πως θα κάνουμε πιο ισχυρή και ποιοτική την προσπάθειά μας. Αυτό θα μας απαλλάξει από το άγχος και τον φόβο της ήττας (!) και θα μας δώσει ενέργεια και δύναμη για την προσπάθειά μας!
Ο αθλητής από μικρός πρέπει να καταλάβει ότι η ένταξη του στην αθλητική οικογένεια είναι η πρώτη του μεγάλη νίκη, απέναντι στις κακοτοπιές της ζωής, τη σωματική απραξία και κυρίως την πνευματική στασιμότητα!
Η συνεχής προσπάθεια, στο να ξεπερνά τα όρια του ώστε να βελτιωθεί, είναι μια νίκη απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, ο οποίος έχει ενστικτωδώς την τάση να "φρενάρει" την υπερπροσπάθεια!
Η επιτυχής και μακροχρόνια παρουσία κάποιου στον αθλητισμό προϋποθέτει τον έλεγχο πολλών αρνητικών προσωπικών χαρακτηριστικών όπως: εγωισμός, ατομισμός, απληστία, ευθυνοφοβία κτλ. Αυτά δεν πρέπει να σκεπαστούν και να κρυφτούν. Πρέπει να αναλυθούν σωστά και να νικηθούν μια για πάντα! Πολύ ενδιαφέρουσα και δύσκολη πρόκληση…
Η συνεχής προσπάθεια, στο να ξεπερνά τα όρια του ώστε να βελτιωθεί, είναι μια νίκη απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, ο οποίος έχει ενστικτωδώς την τάση να "φρενάρει" την υπερπροσπάθεια!
Η επιτυχής και μακροχρόνια παρουσία κάποιου στον αθλητισμό προϋποθέτει τον έλεγχο πολλών αρνητικών προσωπικών χαρακτηριστικών όπως: εγωισμός, ατομισμός, απληστία, ευθυνοφοβία κτλ. Αυτά δεν πρέπει να σκεπαστούν και να κρυφτούν. Πρέπει να αναλυθούν σωστά και να νικηθούν μια για πάντα! Πολύ ενδιαφέρουσα και δύσκολη πρόκληση…
Το να είσαι νικητής είναι στάση ζωής, τόσο απλά! Προσπαθείς πάντα για το καλύτερο, αντιμετωπίζεις τα πάντα με θάρρος και δύναμη και το βασικότερο, πιστεύεις στον εαυτό σου και στις ικανότητές σου! Σέβεσαι τον αντίπαλο που έχεις απέναντι σου, δεν τον φοβάσαι όμως, γιατί πάνω απ' όλα είσαι σίγουρος για σένα! Νιώθεις γεμάτος ενέργεια και όρεξη, έτοιμος να τα δώσεις όλα!
Κάποιοι λένε ότι πρέπει να ξέρεις να χάνεις. Το να χάσεις έναν αγώνα δεν είναι σοβαρό. Το σοβαρό είναι να μην έχεις εξαντλήσει όλα σου τα περιθώρια μέχρι το τελικό σφύριγμα! Εκεί χάνεις όχι μόνο τον αγώνα, αλλά και την αξιοπρέπεια σου απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό… Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μια ήττα στον αθλητισμό, όπως και ένα πρόβλημα στην ζωή γενικότερα, έχει κάποιο "δώρο" να μας δώσει, αρκεί να βλέπουμε πέρα από αυτό που φαίνεται και κυρίως να θεωρούμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο!
Η θετική αντιμετώπιση και της πιο δύσκολης κατάστασης είναι το πρώτο βήμα για να τα καταφέρουμε. Η μέγιστη προσπάθεια είναι το επόμενο…Νικητές, λοιπόν, σε ό,τι κάνουμε, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, τις συνθήκες, ή τον αντίπαλο! Νικητές ακόμα κι εκεί που όλα δείχνουν να έχουν χαθεί! Μόνον έτσι έρχεται η πραγματική επιτυχία!!!
Δεσποτάκης Μάριος
Basketball Coach
