Πέρα από νίκες και Πρωταθλήματα!


Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
13/12/2013

Πολλές φορές έχουμε τονίσει ότι το μπάσκετ είναι ένα ποιοτικό και ‘’έξυπνο’’ σπορ, ικανό να δώσει έντονες συγκινήσεις σε εκείνον που ασχολείται με αυτό. Το πιο σημαντικό όμως είναι η ικανότητά του να προσφέρει υπερπολύτιμες κοινωνικές υπηρεσίες!






Το μπάσκετ σώζει ζωές! Όσο ‘’βαρύ’’ κι αν ακούγεται αυτό, είναι η πραγματικότητα!
Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο θέλοντας να υπενθυμήσω ότι το μπάσκετ είναι πολλά περισσότερα από το αποτέλεσμα του αγώνα,  από το ποιος πήρε το πρωτάθλημα ή από το ποιος έβαλε 30 πόντους… Είναι πολλά περισσότερα από το τι γράφει η εφημερίδα, από το αν με αδικεί ο προπονητής μου ή  από το πόσα χρήματα θα πάρω για να παίξω μπάσκετ…

Δεν ξέρω πόσοι έχετε παρατηρήσει πως κάποια παιδιά νιώθουν ασφάλεια και ανακούφιση όταν βρίσκονται στο γήπεδο.  Η ενασχόληση μου και με τις υποδομές των ομάδων που εργάζομαι, μου έχει δώσει την ευκαιρία να κάνω πολλές τέτοιου είδους διαπιστώσεις.
Υπάρχουν κάποια παιδιά που βρίσκονται στο γήπεδο συνέχεια. Ακόμα και όταν η δική τους προπόνηση έχει τελειώσει αυτά παραμένουν  παίζοντας ή παρακολουθώντας μπάσκετ για ώρες, βρίσκοντας ουσιαστικά διέξοδο από τα προβλήματα που τα βασανίζουν.
Έφηβοι ή και μικρότεροι στην ηλικία, παιδιά χωρισμένων γονιών ή έχοντας χάσει κάποιο γονιό, ή βιώνοντας ψυχική ή άλλου είδους κακοποίηση, είναι μερικά από τα προβλήματα από τα οποία θέλουν να ‘’ξεφύγουν’’.  Και προσωπικά, όταν στα 11 μου έχασα τον πατέρα μου, το μπάσκετ μου γέμισε, με τον πιο υγιή τρόπο, ένα μεγάλο ποσοστό από το κενό που προκάλεσε αυτή την απώλεια.

Όταν ένα παιδί έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα πρέπει να του δίνεται η δυνατότητα να έχει διεξόδους.  Να μπορεί να αποφορτίζεται κάνοντας κάτι το οποίο θα τον βοηθήσει να αντεπεξέλθει και φυσικά χωρίς να έχει αρνητικό κόστος. Και το μπάσκετ μπορεί να κάνει πολύ καλά αυτή τη δουλειά!

Στα σωματεία πρέπει να αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά τέτοιου είδους περιπτώσεις. Το μπάσκετ δεν είναι μόνο γι αυτούς που έχουν πλούσιο ταλέντο και προοπτική να παίξουν ψηλά. Υπάρχουν και τα ‘’υπόλοιπα παιδιά’’,  στα οποία πιθανόν να υπάρχουν και τα παιδιά εκείνα που ανέφερα νωρίτερα και τα οποία  χρειάζονται ουσιαστική  βοήθεια και όχι απόρριψη.
Έχουμε λοιπόν υποχρέωση, όσοι ασχολούμαστε με το μπάσκετ, ειδικά όσοι έχουμε νευραλγικές θέσεις σε αυτό (προπονητές, παράγοντες κτλ) να αναθεωρήσουμε πολλές από τις απόψεις μας περί προσφοράς και ουσίας.
Κλείνοντας πιστεύω ότι πολλοί είμαστε εκείνοι που θα πρέπει να ευχαριστήσουμε το μπάσκετ για όσα μας έχει προσφέρει, κυρίως ψυχολογικά.  Το άθλημά μας χτίζει χαρακτήρες, ‘’οπλίζει’’ ανθρώπους με πολύτιμα εφόδια για τη ζωή, την οποία συχνά πυκνά κυριολεκτικά γλυτώνει από πολλές κακοτοπιές…

Δεσποτάκης Μάριος
Basketball Coach